Sposób umocowania drewna w akwa­rium zależy od jego wielkości i kształtu oraz od rodzaju zbiornika. Chcąc umieś­cić drewno w zbiorniku szklanym, pozba­wionym punktów oparcia, postępujemy inaczej niż przy zbiorniku ramowym.

W zbiorniku ramowym drewno możemy unieruchomić. Dolny koniec wciskamy w piasek a czubek opieramy o górną ramę. Dobrze jest włożyć pod górną ramę drewnianą listwę, przyciskającą korzeń ku dołowi. Trwałość przymocowania zwiększamy przybijając korzeń do listwy gwoździem lub drewnianym kołeczkiem.

Uwaga! W żadnym wypadku drewno nie może być wciśnięte między szyby, gdyż pęczniejąc może doprowadzić do ich pęk­nięcia.

Duże kawałki drewna najlepiej jest mo­cować w płycie ze sztucznego tworzywa. Musimy się postarać o nie wypaczającą się w wodzie płytę, w której wiercimy odpowiedniej wielkości otwory. Wkłada­my w nie końce korzeni mocując dodat­kowo drewnianymi klinami lub klejeń Płytę z umocowanym drewnem stawiamy na dnie akwarium. Aby akwarium było bardziej stabilne, płytę przed przysypa­niem piaskiem możemy dodatkowo ob­ciążyć kamieniami.

Łodygi trzciny i bambus możemy rów­nież osadzić w płycie ze sztucznego two­rzywa, w odpowiednio wywierconych otworach. Końce łodyg konserwujemy przez zanurzanie w szkle wodnym lub płynnej żywicy. Osadzając łodygi trzciny czy bambusa zwróćmy uwagę, by nie sta- one jak żołnierze w szeregu.

Łupiny orzecha kokosowego mogą być kryjówką wielu ryb, ale najlepiej pasują do akwarium tropikalnego. Robią one tam naturalne wrażenie i są bezpieczniej­sze od łatwo mogących się zawalić ka­miennych grot.

Źdźbła torfu i liście również można umieścić. Torf zalewamy wrzątkiem i płuczemy. Nadaje on razem z obumarły­mi liśćmi ciemny charakter podłożu, zwiększając wrażenie naturalności.